مستندهایی از سوختبری تا کودکان کار کوره آجرپزی در «سینماحقیقت»
تاریخ انتشار: ۲۰ آذر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۹۰۳۷۲۸
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی آثار، پوستر مستند نیمهبلند «بریکولاژ؛ زندگی نادر مشایخی» به کارگردانی محمود توسلیان و تهیهکنندگی رحمان حاصلی، «من زنده برگشتم» به کارگردانی و تهیهکنندگی مجتبی حیدری محصول جدید مرکز مستند سوره، «روزهای ناتمام» به کارگردانی مهدی قربانپور و «بچه های زمین خاکی» به کارگردانی میکائیل دیانی که در پانزدهمین جشنواره فیلم «سینماحقیقت» حضور دارند، منتشر شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
مستند «بریکولاژ؛ زندگی نادر مشایخی» با محور قرار دادن بخشهایی از زندگی نادر مشایخی آهنگساز و رهبر ارکستر به نگاه و اندیشه فکری او درباره جامعه و هنر میپردازد.
«من زنده برگشتم» ماجرای یک مهندس عمران اهل شهرستان سرباز سیستان و بلوچستان است که تجربه هر کاری را دارد، اما درآمد او کفاف زندگیاش را نمیدهد و همیشه در معرض یک شغل وسوسهبرانگیز به نام سوختبری است که با جان انسانها طرف است.
در خلاصه داستان مستند «روزهای ناتمام» آمده است: «نمیدونم چند تا شغل تو دنیاست که شرط اصلیش رازداریه، اما من به این نگفتنها عادت دارم، راز هیچکس رو به کس دیگهای نمیگم. فرقی نمیکنه این راز توی جنگ باشه یا توی زندگی من …»
«بچه های زمین خاکی» نیز داستان کودکان کار کورههای آجرپزی است که با تلاش و کوشش خود و جمعی از فعالان اجتماعی تیم فوتبالی تشکیل میدهند و حالا به موفقیتهای بسیاری دست پیدا کردهاند. این فیلم داستان امید و آینده روشن است.
کد خبر 5372902 زهرا منصوریمنبع: مهر
کلیدواژه: مهدی قربانپور مجتبی حیدری میکائیل دیانی سینمای مستند پانزدهمین جشنواره سینماحقیقت تئاتر ایران جشنواره نمایش های آیینی و سنتی سینمای مستند برنامه تلویزیونی کارگردان تئاتر تالار حافظ داود فتحعلی بیگی محمود سالاری حوزه هنری شبکه دو سیما اصغر فرهادی پانزدهمین جشنواره سینماحقیقت فرهنگستان هنر سریال ایرانی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۹۰۳۷۲۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
روایت سازنده مستند «مشتی اسماعیل» از شالیکاری
مهدی زمانپور کیاسری نویسنده، تهیه کننده و کارگردان، مستند سینمایی «مشتی اسماعیل» گفت: سال ۸۷ ایدهای به ذهنم رسید که مستندی درباره کاشت، داشت و برداشت محصول شالی بسازم؛ چرا که کاشت، داشت و برداشت محصول پر از حرکت، انرژی و زندگی بود. در مسیر شالیکاری زندگی جریان داشت؛ زندگی که برایم پر از خاطرات بود.
وی ادامه داد: همیشه فکر میکردم اگر در فیلمم مستقیم به کاشت، داشت و برداشت محصول بپردازم شاید نتوانم آنگونه که شایسته است آن را به تصویر بکشم و شاید از حالت هنری خارج شود؛ لذا از آنجاییکه بیشترین خاطراتم در دوران کودکی شکل گرفته بود، با خود گفتم که باید از نگاه کودک بصورت غیر مستقیم به کاشت، داشت و برداشت محصول بپردازم. تا اینکه مشتی اسماعیل جلوی چشمانم آمد.
وی عنوان کرد: البته این ایده با کمک دوست عزیزم کوروش خواجوندی به ذهنم خطور کرد. در نهایت تصمیم گرفتم زندگی مشتی اسماعیل را به تصویر بکشم. زندگی پیرمرد کشاورز نابینای اهل دل. در سال ۸۹ یکسال تمام، کار، تلاش و زندگی این پیرمرد دوست داشتنی را ثبت و ضبط کردم. بهار سال ۹۰ هم تدوین و صداگذاری انجام شد و کار به اتمام رسید.
زمانپور توضیح داد: سپس فیلم به جشنوارههای مختلف داخلی و خارجی ارسال شد که خوشبختانه در بیش از ٥٠ جشنواره فیلم انتخاب شد در بیش از ٣٠ جشنواره مهم دنیا جایزه گرفت؛ و جالب است بدانید تا کنون نزدیک به ٤٠٠ بار از تلویزیون (در شبکههای مختلف) پخش شد.
این کارگردان درباره معنویت مشتی اسماعیل توضیح داد: مشتی اسماعیل سراسر معنویت بود. وی حداقل ۶ ماه در سال را روزه میگرفت. وی مداح اهل بیت بود و عاشق امام حسین (ع). مشتی اسماعیل سراسر زندگیش امید بود. حال درونش خوب بود. من هم تلاش کردم این حال خوب را در فیلم جاری کنم و به همه دنیا نشان دهم؛ و البته همه معنویاتش را هم بصورت غیر مستقیم بیان کردم.
وی افزود: رفتن مشتی اسماعیل داغی در دل من گذاشت چرا که ما هر هفته با هم در طی این ١٤ سال در تماس بودیم و همیشه جویای حال هم بودیم. برنامه ریزی کرده بودم که در هفته اول خرداد او را به سفر کربلا ببرم؛ چون مش اسماعیل عاشق کربلا و اباعبدالله بود. البته ما قبلا با هم کربلا رفته بودیم، اما دوست داشتم امسال هم این سفر را تجربه کنم که سعادت نصیب من نشد و این حسرت بر دل من باقی ماند. مشتی اسماعیل خیلی خوش صحبت بود و همچنین طناز با هم خیلی شوخی میکردیم.
زمانپور خاطرنشان کرد: این اواخر دائم میگفت «دیگر یواش یواش باید از این دنیا بروم» من به او میگفتم که سوال کردم گفتند مشتی اسماعیل تا ٩٦ سال زنده میماند؛ مشتی هم با خنده میگفت؛ البته بی نفس؛ و آخرین بار هم که یک هفته قبل از فوتش زنگ زد، گفت که دیگر باید بروم و رفت. مشتی اسماعیل رفت، اما معنویت و امیدش همچنان زنده است و تا سالهای سال مردم دنیا از آن بهرهمند خواهند شد.
باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری رادیو تلویزیون